donderdag 23 januari 2014

The One With the Update

Goh ... Zo lang niks geschreven ... Zo lang niks van me laten horen. Een schande, dat is het! Maar ik ga proberen dit met dit blogberichtje een beetje goed te maken.

Het is goed van september geleden dat ik nog geschreven heb. Wat vliegt de tijd toch als je je amuseert. Ondertussen is er niet zo heel veel gebeurd, hoor. Maar ik zal toch een update geven.

Eind oktober was 't Ventje jarig. Omdat hij zo'n leuke verassing voor mij had, heb ik geprobeerd om hem ook te verrassen. De tweede november had ik dus weer twintig man in onze living om zijn verjaardag te vieren. Ik had eten voorzien: eerst soep, daarna pasta met drie soorten sauzen en dan taart. Ik denk wel dat het weer in orde was, hoor.

Dan midden november heb ik mijn stage gedaan voor Nederlands. Ik moest zes uur lesgeven. Ik vond het zo leuk om te doen! De commentaar nadien was ook super. Volgens mijn vakdocente heb ik het lesgeven écht in mij. Mijn mentor was ook positief en zij ging zelfs een lesidee zelf integreren in haar les volgend jaar. (Vorig jaar kreeg ik deze opmerking ook, dus dat is wel een compliment, denk ik dan.) Zalig, toch!?

Begin december kwam dan Sinterklaas langs bij ons thuis. Omdat zowel 't Ventje als ik respectievelijk peter en meter zijn (en daarnaast ook nog eens papa en mama natuurlijk), hebben we weer besloten om een becheiden Sinterklaasfeestje te houden. Ik had pannenkoeken en taart gebakken. En het was allemaal lekker! Een foto van de taart zal ik later eventueel nog toevoegen.

Midden december zijn we een weekendje naar keulen geweest om te gaan kerstshoppen. Het kersverse lief van mijn broer was er ook bij, net zoals mijn ouders en zus. (Mijn ouders hadden ons uitgenodigd.) Het was wel leuk, maar eigenlijk geen aanrader om met een kinderkoets te doen. Toen ik vertelde aan mijn collega's hoe de Duitsers reageerden op die koets, dan zei ze: "Ja, nog nooit van zo'n draagzak gehoord?" Ik was direct een beetje in mijn gat gebeten, maar nadien moet ik wel toegeven dat ze misschien gelijk had... Enfin. Het was toch leuk om zo eens weg te zijn van huis.

Dan was het snel eind december en dus ook Kerstmis. Naar jaarlijkse traditie hebben we Kerstavond bij mijn ouders gevierd. Ook weer lekker gegeten en gedronken. Normaal gezien trekken we twee namen van personen voor wie we cadeautjes moeten kopen. Mijn broer - de slimmerik - was zijn briefjes kwijt en heeft dan maar beslist om voor iedereen een cadeautje te kopen. Alleszins, het was fijn en gezellig, net zoals een Kerstavond hoort te zijn. Kerstdag werd dan bij mijn Schoonmama gevierd, samen met mijn schoonzus en haar huishouden. Ook hier was het gezellig en fijn. 

Dan was er weer snel Oudjaar natuurlijk. Dit hebben we bij onze beste vrienden gevierd. Jammer geoeg waren er andere vrienden die niet zijn komen meevieren... Zij hebben net een huisje gekocht, maar nog een ruwbouw, en ze doen niet anders dan erin werken. Ik begrijp dat volkomen, maar je vrienden daarvoor waarlozen, dat is er toch lichtjes over? Wij zijn ook al een tijdje aan het proberen om hen bij ons te krijgen voor de nieuwjaar van hun zoontje (de jongen waar 't Ventje peter van is). Maar tot op vandaag zijn ze nog niet langsgekomen. Wat doen we daarmee? Enfin, het is nu aan hun, he!

Op het werk zijn we ook weer net verhuisd. Redelijk stressy allemaal. En ja, daar wordt een mens moe van want dat vreet energie.

Vandaar de stilte.

Aanstaande maandag heb ik examen Nederlands. Dan heb ik ook weer meer tijd om te slapen en mijn batterijen op te laden. Ik kijk er al naar uit!

Liefs,
Me die een beetje moe is maar toc blij dat ze even haar hart heeft kunnen luchten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten